U bevindt zich hier: thuis > nieuws > ruusbroecinfo

Vlaanderen Brussel Europa

ruusbroecinfo

 

EXTRA EDITIE – ZESTIENDE JAARGANG – 25 OKTOBER 2010

VAN DE REDACTIE

Samen spelen, samen sporten, mekaar écht leren kennen, samen leefsleutelen maar ook samen de vaat doen, samen ontdekken, samen ervaren, samen een viering beleven, samen griezelen, sluipen, rennen, kruipen, en zoveel meer…
Lichtaart 2010 was mooi!
Dank aan alle leerlingen, monitoren, leerkrachten en oud-leerkrachten, de graadcoördinator en de directie, voor hun enthousiaste inzet en tomeloze energie!
Dankzij jullie allemaal is een stevige basis gelegd voor een fantastisch schooljaar!
Een impressie…

Toen we aankwamen, wisten we meteen dat we zalige monitoren hadden. We begonnen al met een apart spel: pangpang. Daarna moesten we gaan eten. We begonnen aan onze Royco Minute soep en verbrandden onze tong. (Max Carton, 1 MA)

Eindelijk konden we naar Lichtaart vertrekken. We keken er al weken naar uit. Op de bus kon je van de gelegenheid gebruik maken om de monitoren, vier leerlingen van het zesde jaar, beter te leren kennen. Ze vertelden over hun woonplaats, hobby’s en nog wat andere dingen. En toen kwamen we aan in Lichtaart. (Stijn Mertens, 1 LA)

De monitoren namen ons mee naar het bos. Daar gingen we stratego spelen. Ze zeiden dat we moesten oppassen voor de boemannen, want als je die tegenkwam, moest je alles afgeven! Het spel was begonnen, maar wij hadden nog geen verstopplaats voor de vlag. (Lauren Kips, 1 LF)

Het spel is echt tof! We moeten onder andere een grote piramide bouwen met heel de klas. Dat is gebeurd met vallen en opstaan, maar het is ons natuurlijk gelukt! (Marie, 1 LC)

Omdat het nog niet zo laat was, speelden we nog een spelletje: we werden per twee aan elkaar gebonden met tape rond onze armen en benen en moesten zo de monitoren zoeken die zich in het bos hadden verstopt. Na dit spel was de eerste dag om en ging iedereen naar zijn bed. (Cato Franqui, 1 MA)

Het leukste moment vond ik het nachtspel dat plaatsvond in de Lichtaartse bossen op de eerste avond. Nadat de moni’s de spelregels hadden uitgelegd, kon het spel eindelijk beginnen. Het ging over een machtsspel met armbandjes. De winnaar was de persoon die het langst zijn fluobandje kon bewaren. Het spel kon niet worden uitgespeeld, daar was het al te laat voor. Maar dat gaf voor mij niet. Het ging niet om winnen of verliezen. Ik voelde dat de sfeer aan het groeien was, voelde mij gelukkig en wist dat we een fantastisch weekend tegemoet gingen. Dat was een winst op zichzelf! (Sophie, 1 LD)

’s Morgens werd ik wakker en ik was al zenuwachtig om naar Lichtaart te gaan. Maar spijtig genoeg was er eerst nog school. Na school zeiden de juffen en de meesters dat we gingen vertrekken. (Mikail Aslan, 1 MB)

De volgende dag moeten we vroeg opstaan, want er is heel wat gepland door de monitoren. In het bos hebben we genoeg plaats om leuke spelletjes te spelen. We zijn allemaal nog wat moe, maar daar komt snel verandering in en de dag vliegt om. Meneer De Dijn komt op bezoek met slecht nieuws: hij deelt ons mee dat we die avond vroeg moeten gaan slapen om de volgende ochtend om 6.30 u. ons paviljoen te kuisen. We mopperen niet, maar stellen ons toch vragen bij dit vroege uur. Gelukkig is dit alles maar een grapje! Wanneer we allemaal al slapen, worden we plots uit ons bed gehaald om het Swingpaleis te spelen. Dit is weer een geslaagde dag! (Ward, 1 LE)

We werden ’s ochtends door Valentin en Youri wakker gemaakt met een vuvuzela. Dat was zeer lastig. (Guillaume Van De velde, 1 LF)

We stapten op de bus en ik wou dat we er al waren. En toen we aankwamen, was ik echt blij. We gingen naar ons paviljoen. De kamer van de jongens was kleiner dan die van de meisjes. Maar onze kamer was toch gezellig. (Jimmy Carryn, 1 MB)

Na het eten deden we een superleuke muziekquiz waarbij de jongens tegen de meisjes speelden. De jongens wonnen met een puntje verschil. Dit vonden we niet zo erg, want er werd veel gelachen en plezier gemaakt. (Nausika Sel, 1 LA)

Je hoorde altijd van oudere kinderen hier op school dat Lichtaart een tijd was om nooit te vergeten. En ik kan ze nu niet meer dan gelijk geven! (Hannelore, 1 LC)

Het was een supernamiddag en beide groepen wonnen. Tijdens het spel is ook mijnheer De Dijn langsgekomen, maar omdat iedereen zo druk in de weer was, hadden niet alle leerlingen dat door. Na de activiteit had iedereen reuzehonger. De pot schafte spaghetti. Neen, wat zeg ik nu? Superlekkere spaghetti, gemaakt door mijnheer Vrijsen en mevrouw de Ceuleneer. (Britt Werelds, 1 LF)

Net toen we het nachtspel wouden starten, begon het keihard te regenen. We moesten terug naar het paviljoen lopen. Onze kleren waren kletsnat. We moesten droge kleren aandoen. Daarna hebben we binnen gespeeld. Het waren allemaal toffe spelletjes. (Anne-Sophie Delisse, 1 MB)

De volgende dag sliep iedereen nog toen om 6 uur ’s morgens Lucas met zijn prachtige wekker iedereen wakker maakte met muziek van Lady Gaga. Toen vijf minuten later iedereen opnieuw in slaap lag kon het horloge van Arnaud het niet meer laten: piep-piep! (Gertjan De Wilder, 1 MA)

Veel tijd om te rusten hadden we niet, want er stond nog een nachtspel op het programma. Het was donker en we hoorden overal rare geluiden. Met onze zaklampen aan liepen we het bospad af. Het spel kon beginnen! (Elise Jacobs, 1 LA)

De volgende ochtend had ik pijn aan mijn voet en kon ik niet meer goed stappen. Bovendien kon ik geen schoen meer aan en heb dan laarzen aangetrokken. In de namiddag gingen we paintball spelen, maar dat kon ik jammer genoeg niet door de hevige pijn. Larissa heeft dan mijn T-shirt meegepakt en hem ook nat gemaakt met verf voor mij. Dat vond ik heel aardig. Vincent was ook heel lief, want hij zei dat hij bij mij zou blijven. Dat was echt sympathiek! (Thibault, 1 LD)

Toen kwamen mevrouw Jappens, mevrouw Damman, mevrouw Eenens en Maartje naar buiten met heerlijke koffiekoeken. En die aten we op als ons middagmaal. Even later was de bus er en iedereen van de klas moest zijn bagage in de koffer zetten. (Vanessa Swenne, 1 MA)

Na de afwas hebben we een spel gespeeld dat één tegen allen heet. De monitoren legden ons uit hoe dat spel werkte. We kregen een blad met opdrachten, die we moesten uitvoeren, gedurende twee en een half uur. Enkele van die opdrachten waren : de hele tijd rondjes lopen, luidop voorlezen uit een boek, een liedje voorbereiden en een kaartenhuisje van vijf verdiepingen bouwen. We begonnen er meteen aan. De monitoren zeiden dat ze als tegenprestatie, verkleed op de bus zouden zitten, als we alle opdrachten binnen de tijd en correct zouden uitvoeren. Onze klas 1LF heeft er natuurlijk alles aan gedaan om de monitoren verkleed op de bus te zien zitten. En als je goed samenwerkt, lukt dat wel. Het is ons gelukt, ze zijn verkleed op de bus gegaan. Lien was Mega Mindy, Yana was Superwoman, Youri was verkleed in Dracula en Valentin in een spook. (Ellen Moerman , 1 LF)

Vrijdagochtend kwamen een paar jongens de meisjes wakker maken. Normaal mocht dat niet. We zijn dan om acht uur aan tafel gegaan en hebben boterhammen met choco, speculoos of confituur gegeten. Je kon ook chocomelk, water of gewone melk drinken. (Charlotte Tison, 1 MB)

Na heel wat spelen, lopen en zwoegen was het tijd voor het middagmaal. Een hete, dampende kom vol spaghetti werd voor onze neus geschoven. Het was buitengewoon heerlijk. In de namiddag speelden we Eén tegen Allen. Er waren allerlei opdrachten die we moesten uitvoeren. Maar helaas, we konden niet alles binnen de tijd uitvoeren. (Nathalie Van Malderen, 1 MA)

Op de laatste ochtend in Lichtaart moeten we eerst wat poetsen, maar daarna kunnen we nog spelen. We zijn wel verdrietig omdat we naar huis moeten. Waarom kunnen we niet voor eeuwig blijven? Tja, we kunnen niet alles hebben in het leven, maar wel vele leuke herinneringen natuurlijk. Bovendien zitten onze moni’s bij ons op school, dus zien we ze nog elke dag! Ik weet wel één ding: ik ga onze moni’s en het onvergetelijke weekend nooit vergeten! (An-Sophie, 1 LE)

Iedereen begon langs alle kanten te sluipen. Het was eigenlijk wel een beetje eng, want je hoorde overal takken kraken. Je moest opletten voor die van het andere team, maar ook voor de boemannen, want die kwamen echt van overal. (Amaury, 1 LC)

De eerste avond in Lichtaart hebben we een bosspel gespeeld. We werden in twee groepen ingedeeld en het doel was om zoveel mogelijk knikkers te verzamelen. De monitoren mochten je echter niet zien of te pakken krijgen. Als dit wel gebeurde, moest je terugkeren en een nieuwe weg vinden om aan die knikkers te geraken. Onze ploeg had verloren, maar ik heb me heel goed geamuseerd. (Farah Aniouri, 1 LB)

De eerste avond hebben we vooral gefeest. We hadden dan ook een jarige in ons midden! Amaury’s verjaardag werd dus gevierd en we hebben ons allemaal zo gek als maar kon verkleed! (Stijn, 1 LC)

Daarna kwam Mevrouw Turcksin binnen, want ze had een mooie viering voorbereid voor ons en die was heeeel mooi! Na de viering hebben sommige kinderen snoep uitgedeeld aan heel de klas. Er was één soort snoepje dat niemand lekker vond, maar mevrouw Turcksin vond ze lekker en heeft ze allemaal opgegeten. Na de toffe viering hebben we een supermoeilijke quiz gespeeld. De teams waren : de Regisseurs, de Hollywoodkabouters, de Big Smiles en de Movie en Music Watchers, die zijn ook gewonnen. Dan hebben we een dessertje gegeten en zijn we gaan slapen. Dat was het einde van deze leuke dag. (Arnaud Navarre, 1 LF)

Toen gingen we een nachtspel spelen. Het was al donker en dat bracht de sfeer erin. Het was een heel leuk nachtspel. We waren in twee groepen ingedeeld en moesten naar de monitoren sluipen en zorgen dat we in hun kamp konden komen zonder dat ze ons zagen. De monitoren hadden zaklampen, zodat ze ons gemakkelijk konden vinden. (Jander Antonissen, 1 MA)

De volgende dag was het de laatste dag en niemand wou naar huis. We deden nog kleine spelletjes tot de bussen er waren. Toen we in Laken aankwamen, haalde iedereen zijn koffer en zijn rugzak. Toen we bij onze ouders kwamen, werden we doodgeknuffeld. ’s Avonds kwam iedereen op MSN en we zeiden allemaal dat we terug wouden. (Jana Lenaers, 1 MB)

We hebben ook Allen tegen de Monitoren gespeeld, waarbij we een aantal leuke proefjes moesten doen. Daarna hebben we Teambuilding gedaan. Dat was heftig! De eerste keer lukte het niet, maar de tweede keer wel. Niet opgeven, hé! (Daphné De Coster, 1 MB)

Je kan alle foto’s van Lichtaart bekijken via deze link.

 

<%>